Αντώνης Μπαλασόπουλος

 Ποίηση. Περιοδικό Culture Book. Μέτρο της μέθης I said,  ‘ A line will take us hours maybe; Yet if it does not seem a moment’s thought,  Our stitching and unstitching has been naught.  ‘ W . B .  Yeats   Της καθαρότητας τη σχέση με τη μέθη Μεσολαβεί η απόσταξη, όπου το περιττό, Ό,τι από σύμβαση, από συνήθεια ετέθη,   Εξανεμίζεται κι αφήνει απτό Ένα πυκνό μελάνι, μέτρο σιωπής Τέκνο λευκής αναμονής συνειδητό·   Μέτρο της μέθης διάφορο απ᾽ τη μέθη της ζωής: Ένα τρεμάμενο άλογο, φωτιά για χαίτη Άλογο φυλής ανάδελφης, κεραυνοβόλου οπλής   Του κόσμου αυτού η ασπαίρουσα μελέτη· Σπάει καθρέφτες, είδωλ᾽ αλλάζει, Επερωτά κυβιστικά· ανασυνθέτει.   Στ᾽ άλογου αυτού τον καλπασμό ομοιάζει Της μέθης μου ο έφιππος παλμός. Είναι ο βάρβαρος αχός όπου ταράζει   Τον ύπνο του πεζού, γεμίζει φως Απρόσμενο τη νύχτα του μυαλού Στρέφει το βλέμμα αμιγές σε εποπτεία εντός,   Στης μνήμης και της αίσθησης την κουρελού Που ύφαν᾽ ο χρόνος με τον καιρό ασυναίσθητα·  Και ο ρυθμός τ᾽ αλόγου αυτού, του γνωστικού   Το σ

  Περιοδικό Νέα Εποχή , "Έξι κι ένα νησιά" (ποίηση).  Περιοδικό Δε/κατα , "Η φωνή" (διήγημα, περιλαμβάνεται στο Ο κύβος και άλλες ιστορίες ). Περιοδικό Εντευκτήριο , "Ο κηπουρός των πουλιών", "Σύντομο σχόλιο για τον 'Τρελό λαγό' του Μίλτου Σαχτούρη", "Στο κατώφλι", "Συρμάτινοι εαυτοί", ποιήματα από την ακυκλοφόρητη συλλογή Η Ελάχιστη πόλη: Ποιήματα για τον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα. (Παρ)εξήγησις της γλυκείας χώρας Κύπρου. Ανθολογία διηγήματος. "Μεταμόρφωση" (περιλαμβάνεται στο Ο κύβος και άλλες ιστορίες).

 

  Ανταπόκριση αβύσσου Γράφει ο  Σταύρος Σταμπόγλης  //   Αντώνης Μπαλασόπουλος: Ποιητική συλλογή “ΛΕΥΚΟ ΑΠΟ ΛΕΥΚΟ” Εκδόσεις ενύπνιο, Αθήνα 2021   …Κι όταν μιλούν του Αχέροντα /  οι θαλερές σκιές /  θα σου μιλά η βροντή.     Για την  ποίηση του Αντώνη Μπαλασόπουλου λοιπόν. Γραφή ρωμαλέα. Ό,τι ορίζεται από την προσωπική άβυσσο καταπάνω στις στέπες  της Ιστορικότητας. Το Παρελθόν,  το Μέλλον και ο Τόπος συμπιέζουν  το Παρόν, συμπάσχουν  στην Απώλεια. Απόσπασμα σελίδα 48,  «…Ο τρελός ρωτούσε τις πέτρες για το νερό κι έπειτα έκλαιγε  πάνω στις σπασμένες επιγραφές».   Ισχυρή  εικόνα καθώς βαδίζουμε ήδη στο μέλλον. Μυρωδιά Κόλασης. Όπου όλα χωνεύονται: συντρίμματα, γεγονότα, σώματα, ελπίδες, εμπειρία, επιστήμες, απώλειες. Από εδώ ο Παράδεισος είναι μακριά, αλλά ενισχύεται το ήθος της ποιητικής στην Ελληνική γλώσσα, με ηχόχρωμα ελαύνουσας νεότητας. Έτσι πολλαπλασιάζονται συνθλιβόμενες  οι κατευθύνσεις και  φουσκώνει το ζυμάρι του λόγου. Απόσπασμα σελ. 58.  «… / Έπειτα μπορούνε όλα να χτιστούν