Αντώνης Μπαλασόπουλος

  ΤΡΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗ Void Network   Δεν υπάρχει ομορφιά    Δεν υπάρχει ομορφιά στη φτώχεια. Ο χτιστός κόσμος—μια σκέψη  ημιτελής. Ο άχτιστος, τυφλός  σαν ένας ουρανός θολός που σ’ αποστρέφεται. Στο βάθος,  μια σημαία που σε προδίδει,  ένα οριζόντιο κιγκλίδωμα. Το πρόσωπό σου σε καθρέφτη από λάσπη. Κι η λάσπη μόνιμη.   Αν υπάρχει ομορφιά, αν κάπου  βρίσκει μια τρύπα να τρυπώσει, είναι στον τρίτο κόσμο  της καρδιάς σου, αυτού του ζώου  που τρέμει όσο ζεις, αυτού του ζώου που χορταίνει  με τίποτα, κατασπαράσσοντας  την σπάνια σάρκα του, ξεδιψώντας  με το ακατανίκητο, το σπάταλο αίμα του.   Κι όσοι τίποτε δεν έχουν    Κι όσοι τίποτε δεν έχουν, τι να μοιράσουν; Μοιράζουν το πένθος τους. Ένα πένθος σίδερο σκουριασμένο  στην καρότσα. Περνάει απ’ τη γειτονιά με τη ντουντούκα  γκλανκ-γκλανκ, μια ατέλειωτη Μεγάλη Παρασκευή παλιοσίδερα  κι ένα χρυσό σταυρουδάκι σε άτριχο στήθος κι ένα στήθος που το σκεπάζει το χώμα κι ένα τραγούδι με τη θηλειά στο λαιμό.     Κρύψτε τα στόματα 

ΔΙΑΝΟΜΕΙΣ: ΑΘΗΝΑ Εν Αθήναις ( ΣΙΜΟΣ ΑΧΙΛΛΕΑΣ) [Μαυροκορδάτου 9, τηλ.: 2103830491] Παρ' ημίν ( ΤΖΑΝΑΚΑΚΗΣ) [Χαριλάου Τρικούπη 11Α, τηλ.: 2103811201] "Το Παραγώνι"  ( ΕΨΗΜΟΥ ΜΑΡΙΑ ) [ Λόντου  4, TK 106 81,  Αθήνα,   τηλ.:  2103803334]   ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ: Κέντρο του Βιβλίου – Πουλουκτσή Ανθούλα [Λασσάνη 3, ΤΚ 546 22, Θεσσαλονίκη, τηλ.: 2310237515] ΠΩΛΗΣΗ: Πολιτεία Πρωτοπορία Ιανός Λαβύρινθος Λεμόνι Πατάκης Γραμμή Αλφειός Mαλλιάρης Pixel Books Γραμμή Ευριπίδης Red n' Noir Σελεφαϊς Bookia Captain Books Cosmo Books Ebooks Bookleader Κύπρος; Βιβλιοπωλεία Πάργα

  Αντώνης Μπαλασόπουλος - Απ' το μάτι της βελόνας: αρχείο ελλειπτικών παρορμήσεων Η επανέκδοση του πρώτου βιβλίου του Αντώνη Μπαλασόπουλου  «Απ’ το μάτι της βελόνας: αρχείο ελλειπτικών παρορμήσεων»  από τις  εκδόσεις Ενάντια , αποτελεί μία σημαντική εκδοτική πρόταση. Ο Αντώνης Μπαλασόπουλος, ανασηκώνει το προσωπικό του βλέμμα και προτείνει έναν νέο χώρο πέρα από τον καθημερινό ορίζοντα. Με όπλο την ακονισμένη και διαλεκτική του σκέψη επανασυστήνει το όραμα ενός νέου  μη-τόπου , ενεργοποιεί το συναίσθημα και τον νου τού αναγνώστη και τον κάνει συμμέτοχο της ανάγκης δημιουργίας ενός νέου συνεκτικού αφηγήματος. Με αυτό το πρώτο βιβλίο του ο Μπαλασόπουλος δεν συστήθηκε απλώς στα ελληνικά γράμματα, μα υπογράμμισε, ήδη από το 2011, πως το  δοκίμιο  μπορεί να επεκταθεί και να συμπληρωθεί ως είδος, εφόσον ο δημιουργός του τολμά να σταθεί στο όριο της λογοτεχνικής πρόζας και της προσωπικής σκέψης. Η τέχνη του Αντώνη Μπαλασόπουλου εδράζεται στην ευρύτητα της παρατήρησής του, αναδεικνύει τη σ

 Εφημερίδα Φιλελεύθερος -Ποια θέματα πραγματεύεστε στα διηγήματα που περιλαμβάνονται στο βραβευμένο βιβλίο σας «Ο Κύβος και άλλες ιστορίες». Η λογική δόμησης του Κύβου ακολουθεί τη χρονολογική σειρά από την αρχή, που είναι η παιδική ηλικία, ως το τέλος, που στο βιβλίο, το οποίο γράφτηκε εν μέσω πανδημίας, είναι το φάσμα της απειλής του τέλους της ζωής της ίδιας και του πολιτισμού. Σε ένα άλλο επίπεδο, το βιβλίο διατρέχει την απόσταση από την παιδική αφέλεια στην ενήλικη επίγνωση και πιο πέρα, στη λογοτεχνική ανακλαστικότητα, στη συνείδηση της λογοτεχνίας ότι είναι λογοτεχνία και όχι, με κάποιο αδιαμεσολάβητο τρόπο, ζωή. Αυτή η ανακλαστικότητα είναι βέβαια μια νέα αρχή μέσα στο τέλος, γι’ αυτό και το τελευταίο διήγημα έχει τίτλο «ΑΩ» και αφορά τη δύναμη που έχει η λογοτεχνική αφήγηση να μας θωρακίσει απέναντι στις δοκιμασίες της συλλογικής ζωής. Αναφέρεται άλλωστε στο «Δεκαήμερο» του Βοκάκιου, βιβλίου όπου το μοίρασμα ιστοριών αποτελεί κυριολεκτικά μέσο ψυχολογικής επιβίωσης της ανθρωπό

 Εφημερίδα Χαραυγή Αντώνης Μπαλασόπουλος:  Προσπαθώ να γράφω μόνο για ό,τι με εκβιάζει να γράψω Πότε αρχίσατε να γράφετε;  Ποια  ανάγκη  σας οδήγησε στο γράψιμο,  για τι και για ποιους γράφετε;  Πεζογραφία ξεκίνησα να γράφω το 1989. Ήταν πολύ κακή και την εγκατέλειψα ώσπου ξαναδοκίμασα, το φθινόπωρο του 2020. Θεώρησα ότι αν δεν μπορούσα να το κάνω καλά ούτε στα πενήντα μου θα δικαιωνόταν η απόφασή μου, τριανταένα χρόνια νωρίτερα, να μην επιδιώξω να βγάλω το ψωμί μου ως συγγραφέας. Δεν ξέρω αν το έκανα τελικώς καλά, αλλά η νεανική απόφασή μου δικαιώθηκε ανεξάρτητα απ’ αυτό, διότι διαπίστωσα ότι όντως δεν μπορώ να βγάλω το ψωμί μου ως συγγραφέας. Δεν έχω ιδέα για ποιους γράφω και με φοβίζουν αυτοί που το ξέρουν ήδη. Προσπαθώ να γράφω μόνο για ό,τι με εκβιάζει να γράψω, αλλιώτικα δε με αφήνει σε ησυχία. Πως θα «συστήνατε» το βιβλίο σας σε έναν αναγνώστη; Ως μια προσπάθεια διεκδίκησης μιας δεύτερης αθωότητας, μιας αθωότητας χωρίς αφέλεια. Και ως πρόσκληση σε μια τέτοια αθωότητα. Νομίζω πως