Παράθεμα. Μπομπίνα Καρούζου. Βροχή τόνων, Αιολικά Γράμματα

Ποίημα. Περιοδικό Αιολικά Γράμματα.

Παράθεμα. Μπομπίνα Καρούζου. Βροχή τόνων

«κι ἀποτυχίζω τὴν ἀπόγνωση κατακείμενος ὄρθιος.» 

κι ἀποτειχίζω τὴν ἀπόγνωση κατακείμενος ὄρθιος 

κι ἀποκοιμιέμαι στὴν κατάκλιση τῆς γνώσης 

καὶ τὴν ἀπόγνωση καλοτυχίζω, ότι αὐτὴς ἐστί

ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύναμις

καὶ ἁμαρτίαν οὐκ εἶχον

καὶ ὑπερκείμενος τῆς γῆς στή δύναμη τοῦ χθόνιου ὑπόκειμαι

καὶ στῆς ἀπόγνωσης τὸ ὑπόγειο μέταλλο κοινωνοῦμαι

(ἐγώ, ὁ ἒκνομος καρπός) 

καὶ στὶς διαστάσεις τῶν προθέσεων ἀνατίθεμαι

καὶ στὸ ἀρχαίο τραῦμα ἀλαλάζω. 

Φύτεψες σιδερένια σύννεφα, κι αὐτὴ εἶναι ἡ βροχή. 

Γιατί ἡ παράδοση εἶναι σκουριά στό αἷμα μου γλυκιά.

Γιατί μ’ ἐγκέλαδους παλμούς νομοθετεῖ ὁ σεισμός σου.

Γιατί δὲν ἀπομαγνητἰζεται τούτη ἐδῶ ἡ ταινία, Νίκο. 

Γιατί ἀληθινός ἐστί ο ἀόρατος βορράς. 

 «[Βραδυάζει στὸ κείμενο. Ἡ κατακρήμνιση τοῦ ἀπογεύματος: ὡριμότητα.]» 

 Στὸ παρακείμενο ξημέρωμα. 

 Ἡ ἀποσάθρωση τῆς νύχτας. Τὸ ὓστερο ὓφος.