Ιστορία του___, Φρέαρ


Ιστορία του___
Διήγημα. Περιοδικό Φρέαρ.

Όπως κάθε πρωί μετά την συνταξιοδότησή του, ο ____, γέννημα-θρέμμα της πόλης ____, της επαρχίας ____ έβαλε το κοστούμι του και τράβηξε για το αγαπημένο του καφενεδάκι, όπου, παρέα με τους φίλους του ____ και ____, διάβαζαν την εφημερίδα τους, λέγανε καμιά κουβέντα για τα νέα, τοπικά και εθνικά, κι έπειτα κάνανε μια βόλτα στην παραλία πριν πάει ο καθένας για τις δουλειές που έχουν οι συνταξιούχοι για να γεμίζει ευχάριστα η μέρα.

Στο καφενείο, ο φίλος του ο ____ λιαζόταν ράθυμα και απολάμβανε τον καφέ του παρέα με την εφημερίδα του, όπου διάβαζε τα τελευταία νέα σχετικά με τον ____. «Τα ’μαθες;», ρώτησε τον ____. Ο ____ έχει κάνει προληπτική αγωγή εναντίον όποιου χρησιμοποιήσει το όνομά του δημοσίως. «Δεν με εκπλήσσει», απάντησε ο ____, «στις μέρες μας, τα ονόματα διέρχονται μια κρίση. Ποτέ δεν ξέρεις, απ’ τη μία μέρα στην άλλη, τι μπορεί να τους συμβεί». 

«Τι εννοείς;», ρώτησε τον ____ ο ____. «Τι να εννοώ, φίλτατε;», απάντησε ο ____. «Δεν είδες τι συνέβη με τον ____ ;» Δεν επιτρέπεται πλέον να πεις το όνομά του. 

«Ναι», απάντησε ο ____, αλλά στην περίπτωση του ____, αυτό δεν επιτρέπεται επειδή δεν έχει ακόμα δικαστεί. Από την άλλη, σκέψου την περίπτωση του ____, η οποία είναι εντελώς διαφορετική. Ο ____ δικάστηκε και καταδικάστηκε, αλλά στην διαδικασία έκτισης της ποινής του προέκυψε μια γενική και ενστικτώδης αποστροφή εναντίον του, που αντί να ημερεύει με τα χρόνια, αγρίευε, κι έτσι τώρα δεν μπορείς να πεις ____ χωρίς να κληθείς από κάποιον να απολογηθείς ή έστω χωρίς να σε κοιτάξουν περίεργα και επικριτικά».

«Σωστά τα λες ____, είπε ο ____, ο ____ και ο ____ δεν είναι καθόλου οι ίδιες περιπτώσεις. Από κάποια οπτική μάλιστα, είναι εκ διαμέτρου αντίθετες περιπτώσεις. Ωστόσο, συγκλίνουν ως προς το ακατανόμαστο».

«Χα!» αναφώνησε ο ____. Θυμήσου όμως και την περίπτωση του ____, ο οποίος, αφού αποκάλυψε εμπλοκή του ____ και του ____, και ίσως και άλλων σε αξιόποινες πράξεις, βρέθηκε ο ίδιος κατηγορούμενος για ακόμη πιο επονείδιστες, τραβιόταν στα δικαστήρια, και στο τέλος αθωώθηκε απ’ τον νόμο αλλά καταδικάστηκε, λόγω στενοχώριας, απ’ την ασθένεια ____, οπότε και κατέληξε.»

«Δεν καταλαβαίνω τη σύνδεση», είπε ο ____.

«Μα είναι φανερή», απάντησε, ενθουσιασμένος από την ξαφνική έκλαμψη ο ____. Ενώ ο ____ δεν μπορεί να ονομαστεί επειδή δεν έχει δικαστεί, ο ____ δεν μπορεί να ονομαστεί επειδή δικάστηκε και καταδικάστηκε, ενώ ο ____ δεν μπορεί να ονομαστεί επειδή αθωώθηκε και πέθανε, ενώ αυτά που κατήγγειλε έπαψαν να διερευνώνται».

«Μα τότε, ____», είπε με κάποια μελαγχολία ο ____, «όλοι οι δρόμοι απέναντι στη δικαιοσύνη οδηγούν στο ίδιο αποτέλεσμα. Και το αποτέλεσμα αυτό είναι πάντα η απώλεια του ονόματος.»

«Πολύ σωστά!» είπε χαμογελώντας ο ____. «Δεν θα ’πρεπε λοιπόν να πούμε ότι, εκτός από τυφλή, αφού δεν αποδέχεται καμία διαφορά μεταξύ περιπτώσεων που στα δικά μας αδαή μάτια φαίνονται διαφορετικές, η δικαιοσύνη είναι επίσης κουφή και μουγκή, αφού ούτε επιτρέπει στο όνομα του εμπλεκόμενου μ’ αυτή να ειπωθεί, ούτε όμως, κατά πως φαίνεται, το ακούει η ίδια καν;»

Στο σημείο αυτό, ο ____ φάνηκε ιδιαίτερα προβληματισμένος. «Είναι γνωστό όμως για τον τόπο μας», είπε μετά από κάποια σκέψη, «πως είναι ο τόπος όπου σε όλα πέφτει το φως της δικαιοσύνης. Τι θα συμβεί αν αυτή η ενάρετη, το δίχως άλλο, αναπηρία που περιγράφεις διεισδύσει εντός της ευρύτερης κοινωνίας; Δεν θα εξαπλωθεί, τρόπον τινά σαν μία πανδημία, η έκλειψη των ονομάτων; Και τότε, πώς θα γνωρίζουμε, στην καθημερινότητά μας για παράδειγμα, να ξεχωρίζουμε τα πράγματα και τους ανθρώπους μεταξύ τους;»

            «Αγαπητέ μου», αντέτεινε ο ____, «από τη μία, ο νόμος είναι ο νόμος και θα ίσχυε το ίδιο ακόμα και αν αντί για την πόλη ____ ζούσαμε στην ____. Από την άλλη, οι απαιτήσεις του πράγματι μας δημιουργούν κάποιες δυσκολίες και μάλιστα…» Αλλά στο σημείο αυτό διέκοψε τη φράση του, κάνοντας ένα αδιόρατο νεύμα στον ____, διότι είχε εισέλθει στο καφενείο ο ____, ο τρίτος της καλής παρέας, στο πρόσωπο του οποίου η εμπιστοσύνη ήταν μεγάλη, όχι όμως τόσο μεγάλη ώστε να περιλαμβάνει τα πολιτικά. 

Comments

Δημοφιλή

Carol Ann Duffy-Δύο αντιπολεμικά ποιήματα

Δύο ποιήματα για την Παλαιστίνη, Μονόκλ

Tο βιβλίο των χεριών

Το βασίλειο της σκιάς

Αναστάσης Πισσούριος-Σύντομο κριτικό σημείωμα για το Βιβλίο των χεριών