Emily Dickinson-Τρία ποιήματα για τη φήμη, Ασσόδυο

 

Μετάφραση Αντώνης Μπαλασόπουλος

 Ασσόδυο

260 [I’ m Nobody! Who are you?]

I’m Nobody! Who are you?

Are you – Nobody – too? 

Then there's a pair of us! 

Don’t tell! they'd advertise – you know!

How dreary – to be – Somebody!

How public – like a Frog – 

To tell one's name – the livelong June – 

To an admiring Bog!

 

 

260 [Είμαι ο Κανένας! Εσύ ποιος είσαι;]

Είμαι ο Κανένας! Εσύ ποιος είσαι;

Είσαι – ο Κανένας – και συ;

Τότε ζευγάρι είμαστε!

Μην το πεις! Βούκινο θα μας κάναν – ξέρεις!

Τι θλιβερό – να είσαι – Κάποιος!

Τι κοινό – σαν το Βατράχι –

Να κοάζεις τ’ όνομά σου – μες στον Ιούνη ολάκερο –

στον Βάλτο να θαυμάζει!

1702 [Fame is a fickle food]

Fame is a fickle food

Upon a shifting plate

Whose table once a

Guest but not

The second time is set

Whose crumbs the crows inspect

And with ironic caw

Flap past it to the

Farmer’s corn

Men eat of it and die

 

1702 [Φαΐ φευγαλέο είν’ η φήμη]

Φαΐ φευγαλέο είν’ η φήμη 

σε πιάτο πάνω που αλλάζει 

που στο τραπέζι της 

ορίζεται ο μουσαφίρης μια

φορά, μα δεύτερη ποτέ,

και που τα ψίχουλά της 

κοράκια εξετάζουν 

κρώζουν ειρωνικά

και φτερουγίζουν πέρα 

στ’ αραποσίτι του γεωργού 

Τη γεύονται οι άνθρωποι και θνήσκουν

 

1788 [Fame is a bee]

Fame is a bee.

It has a song –

It has a sting –

Ah, too, it has a wing.

 

1788 [Μια μέλισσα είν’ η φήμη]

Μια μέλισσα είν’ η φήμη.

Έχει τραγούδι –

Έχει κεντρί –

Αχ, έχει και φτερό.