Αδελφοί Grimm-Φρέαρ

Διήγημα. Περιοδικό Φρέαρ.

Είχαν χαθεί. Είχαν χαθεί στο δάσος με τις μεγάλες λεύκες. Στο δάσος με τις μεγάλες λεύκες –τι γύρευαν εκεί; Τι γύρευαν εκεί, δύο μικρά παιδιά, δύο μικρά, μικρούτσικα παιδιά, με μικρά παλτά και μικρά κεφάλια; Με μικρά παλτά και μικρά κεφάλια τα είδαν μια μέρα στον σταθμό όπου πέρναγαν τα τραίνα. Πέρναγαν τα τραίνα και ο Χάνσελ και η Γκρέτελ, αν τους έλεγαν έτσι, τρύπωσαν μέσα σαν αρουραίοι. Σαν αρουραίοι ταξίδεψαν μέρες και μέρες, ως το τέλος της γραμμής. Στο τέλος της γραμμής ήταν ένας σταθμός και πιο πέρα ένα δάσος. Ένα δάσος ήταν, πυκνό, και στο κέντρο ένας πυκνός καπνός ανέβαινε στον ουρανό. Ένας πυκνός καπνός ανέβαινε στον ουρανό από το σπίτι της μάγισσας. Το σπίτι της μάγισσας ήταν φτιαγμένο από ζαχαρωτά σε σχήμα γραμμάτων και τα γράμματα μιλούσαν. Τα γράμματα μιλούσαν κι έλεγαν «Εργαστείτε, ελεύθεροι αν θέλετε να είστε.» «Ελεύθεροι αν θέλετε να είστε, εργαστείτε», έλεγε το σπίτι της μάγισσας στο κέντρο του δάσους, το σπίτι από ζαχαρωτά, το σπίτι με τον φούρνο και τη μαύρη καμινάδα. Με τη μαύρη καμινάδα το σπίτι σκοτείνιαζε το δάσος. Το δάσος σκοτείνιαζε και σκοτείνιαζε σαν τη Γερμανία. Σαν τη Γερμανία το δάσος, περικύκλωνε και περικύκλωνε και σκοτείνιαζε κι όλο σκοτείνιαζε γιατί έτσι μας λέει η ιστορία. Έτσι μας λέει η ιστορία για τον Ιακώβ και τη Μάρθα και πώς χάθηκαν στο δάσος. Χάθηκαν στο δάσος και χάθηκαν τα ονόματά τους. Χάθηκαν τα ονόματά τους, Χάνσελ, Γκρέτελ, Ιακώβ, Μάρθα, δίδυμα αδέλφια, δυσοίωνα αδέλφια. Δυσοίωνα αδέλφια έγιναν καπνός και στα σπίτια όλη η οικογένεια διάβαζε και διάβαζε το παραμύθι. Διάβαζε και διάβαζε το παραμύθι των αδελφών Γκριμ δίπλα στη φωτιά. Δίπλα στη φωτιά, τι γλυκιά ανατριχίλα να διαβάζεις το παραμύθι έξω απ’ το δάσος, μέσα στο δάσος να είσαι με τον νου, η μάγισσα με τη στολή της να σπρώχνει μες στον φούρνο· οι διαφορετικές καμινάδες, οι διαφορετικοί καπνοί.