Αντώνης Μπαλασόπουλος

 

Με χαρά και συγκίνηση πληροφορήθηκα σήμερα ότι Ο Κύβος και άλλες ιστορίες  (εκδ. 24 Γράμματα) έλαβε το Κρατικό βραβείο της Κυπριακής Δημοκρατίας στην κατηγορία διήγημα/νουβέλα. Αντιγράφω από το σκεπτικό της βράβευσης: Η συλλογή απαρτίζεται από σύντομα, κατά κανόνα αφαιρετικά, κάποτε θραυσματικά μικροδιηγήματα. Ωστόσο, παρά τη φαινομενική διάσπαση, αυτά τα αλληλένδετα παραβολικά και αλληγορικά αφηγήματα, συστήνουν μια συμπαγή ενότητα, γεμάτη αντικριστούς καθρέφτες, είδωλα και αυτοαναφορικές συστροφές που παρακολουθούν την εξέλιξη και τις μεταμορφώσεις της ίδιας αφηγηματικής φωνής: από την «αφέλεια» της πρώτης επαφής με τον Κόσμο (η πλευρά της απορίας), διαμέσου της σταδιακής μαθητείας (η πλευρά της εγκόσμιας γνώσης και η πλευρά της επουράνιας γνώσης) κατευθύνονται στην ώριμη συνειδητότητα και την αυτοαναφορική «αποκάλυψη του τεχνάσματος» (η πλευρά της φωνής και η πλευρά του τέλους). Το φανταστικό, η ποιητική σύλληψη της πραγματικότητας, η σκληρότητα του κόσμου, η ζωή και το εγώ, η τέχνη

  Το σπίτι Χαραυγή   Αυτό το σπίτι είναι δικό μου.   Το ξέρω απέξω κι ανακατωτά.   Ξέρω τι έχει μέσα το τρίτο συρτάρι στην κουζίνα, ξέρω ποια ποτήρια είναι μπροστά και ποια πίσω στο ράφι, ξέρω σε ποιο σημείο τα νερά στο μωσαϊκό μοιάζουν με σύννεφο και πού μοιάζουν με περίστροφο. Ξέρω πώς πέφτει η σκιά της συκιάς στην αυλή απ’ την ανατολή ώσπου να δύσει ο ήλιος και ξέρω ποιο θυρόφυλλο τρίζει στο παραθύρι. Και ξέρω όλους τους νεκρούς του: τους ήσυχους και τους άτακτους, αυτούς που κάποιες νύχτες σπρώχνουν τις κανάτες λίγο, όσο χρειάζεται για να πέσουν απ’ τη γωνιά του τραπεζιού, τους ονειροπόλους νεκρούς και τους εκδικητικούς και τους ανεκπλήρωτους κι αλύτρωτους. Έχω φτύσει αίμα για να το χτίσω πραγματικά κι άλλο τόσο για να το ξαναχτίσω στον νου μου.   Και τώρα δεν είμαι εδώ.   Όταν οι άλλοι τρώνε με τα πηρούνια μου και κοιμούνται στα κρεβάτια μου και τρώνε τα σύκα μου, τότε το καταλαβαίνω, το σπίτι είναι πιο πραγματικό από μένα. Τα νεύρα μου και οι μύες μου και ο ιδρώτας μου, όλα ξοδεύ

  Η  θάλασσα  είναι  Ιστορία Derek Walcott Μετάφραση: Αντώνης Μπαλασόπουλος Θράκα   Πού είναι τα μνημεία σας, οι μάχες, οι μάρτυρές σας; Πού είναι η μνήμη της φυλής σας; Κύριοι, σ’ εκείνη εκεί τη γκρίζα κρύπτη. Στη θάλασσα. Η θάλασσα τα κλειδαμπάρωσε. Η θάλασσα είναι Ιστορία. Στην αρχή ήταν το ανταριασμένο λάδι, βαρύ σαν χάος· ύστερα, σαν το φως στο τέλος του τούνελ το φανάρι μιας καραβέλας, κι αυτό ήταν η Γένεση. Ύστερα, οι παστωμένες κραυγές, τα σκατά, τα βογγητά: Έξοδος. Κόκκαλο πάνω στο κόκκαλο με το κοράλλι κολημμένο, μωσαϊκά που σαν μανδύας τα σκίαζε η ευλογία της σκιάς του καρχαρία, αυτό ήταν η Κιβωτός της Διαθήκης. Ύστερα, από τα ξηλωμένα σύρματα   του φωτός του ήλιου στον βυθό της θάλασσας οι βοερές οι άρπες της αιχμαλωσίας στη Βαβυλώνα, καθώς τα λευκά καύκαλα των σαλιγκαριών της θάλασσας γίνονταν τσαμπιά δεσμών στις πνιγμένες, κι αυτά ήταν τα αλαβάστρινα βραχιόλια του Άσματος Ασμάτων, αλλά ο ωκεανός γύριζε ολοένα σελίδες άγραφες την Ιστορία ψάχνοντας.   Ύστερα ήρθαν οι άντρες

  ΚΡΑΤΙΚΑ ΒΡΑΒΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑΣ 2020 Μυθιστόρημα: Πατάκης, Ροδακιό Διήγημα: Πόλις, Εντευκτήριο Ποίηση: Άγρα 2019 Μυθιστόρημα: Μεταίχμιο Διήγημα: Νεφέλη, Κίχλη Ποίηση: Ίκαρος 2018 Μυθιστόρημα: Εστία Διήγημα: Κίχλη, Πατάκης Ποίηση: Πατάκης 2017 Μυθιστόρημα: Πατάκης Διήγημα: Εστία, Πόλις Ποίηση: Πόλις 2016 Μυθιστόρημα: Πατάκης Διήγημα: Κίχλη Ποίηση: Πόλις, Gutenberg 2015 Μυθιστόρημα: Πατάκης Διήγημα: Καστανιώτης Ποίηση: Νεφέλη 2014 Μυθιστόρημα: Ίκαρος Διήγημα: Πόλις Ποίηση: Μελάνι 2013 Μυθιστόρημα: Πόλις Διήγημα: Νεφέλη Ποίηση: Γαβριηλίδης 2012 Μυθιστόρημα: Μεταίχμιο Διήγημα: Πατάκης Ποίηση: Καστανιώτης 2011 Μυθιστόρημα: Άγρα Διήγημα: Πόλις Ποίηση: Κέδρος Συνολικός αριθμός βραβείων που απονεμήθηκαν: 35 Πατάκης: 7 (4 μυθιστορήματος, 2 διηγήματος, 1 ποίησης) 20% Πόλις: 6 (4 διηγήματος, 2 ποίησης) 17.14% Κίχλη: 3 (3 διηγήματος) 8.57% Νεφέλη: 3 (2 διηγήματος, 1 ποίησης) 8.57% Άγρα: 2 (1 μυθιστορήματος, 1 ποίησης) 5.7% Εστία: 2 (1 μυθιστορήμ