Percy Bysshe Shelley-Η Αγγλία το 1819

Η Αγγλία το 1819

Percy Bysshe Shelley

Mτφρ.: Αντώνης Μπαλασόπουλος

Ποιητικά, τεύχος 47 (Σεπτ-Δεκ 2022)

 

Ένας γέρος, τρελός, τυφλός, μισητός Βασιλιάς που ψυχορραγεί· 

πρίγκηπες, κατακάθια φύρας γενιάς, που κυλούν 

μες στη δημόσια χλεύη,—λάσπη από λασπερή πηγή.

Ηγέτες που ούτε βλέπουν ούτε νιώθουν ούτε γροικούν, 

μα σαν τις βδέλλες κολλάνε στην πατρίδα τους, που ασθενεί 

μέχρι να πέσουν, τυφλές απ’ το αίμα, χωρίς να τις χτυπούν. 

Ένας λαός πεινασμένος, μαχαιρωμένος σ’ άσκαφτα χωράφια αιμορραγεί· 

ένας στρατός, που η φόνευση της λευτεριάς και η λεηλασία 

τον κάνουν μαχαίρι δίκοπο σ’ όποιον στο χέρι τον κρατεί·

νόμοι χρυσοί, πορφυρωμένοι, στον πειρασμό ωθούνε, σε σφαγεία· 

θρησκεία χωρίς Χριστό, χωρίς Θεό—βιβλίο που ’χουν κλείσει με κερί· 

μια γερουσία, του Χρόνου άθλιο θέσπισμα, ακόμη σε ισχύ— 

τάφοι είναι, απ’ όπου ένα ένδοξο Στοιχειό μπορεί στη συγκυρία 

ν’ αναδυθεί, και στη θυελλώδη μέρα μας να φέρει φωταψία. 

 

***

 

England in 1819

An old, mad, blind, despised, and dying King;

Princes, the dregs of their dull race, who flow

Through public scorn,—mud from a muddy spring;

Rulers who neither see nor feel nor know,

But leechlike to their fainting country cling

Till they drop, blind in blood, without a blow.

A people starved and stabbed in th' untilled field;

An army, whom liberticide and prey

Makes as a two-edged sword to all who wield;

Golden and sanguine laws which tempt and slay;

Religion Christless, Godless—a book sealed;

A senate, Time’s worst statute, unrepealed—

Are graves from which a glorious Phantom may

Burst, to illumine our tempestuous day.