Αντώνης Μπαλασόπουλος

  Συρμάτινοι ἑαυτοί Ἕνα δωμάτιο κρυφὸ ἔχω κι ἀνήλιαγο, ποὺ μέσα κρέμονται  βουβὰ συρμάτινοι ἑαυτοί. Ἀκέφαλοι ὅλοι τους κι ἡμιτελεῖς στριμώχνονται, ὁ περσινός, ὁ πιὸ παλιός, κεῖνος πρὶν δέκα  χρόνια. Λείπει τὸ στέρνο τους. Μόνο τὸ πρόσχημα τῶν ὤμων ἀπομένει, σιδερωμένο νὰ κλαίει κι ἀδειανό.  Μὲ περιμένουν νά ᾽ρθω, οἱ κωμικοί, οἱ σοβαροὶ ἀρλεκίνοι  ποὺ ἐνδύομαι, τῆς ὁρατότητάς μου τ᾽ ἄβουλ᾽ ἀνδρείκελα,  οἰκεῖοι μου οἱ σιωπηλοί, συρμάτινοι ἑαυτοί.   Ἀδέρφια μου! Τῶν ὑφασμάτων τοῦ ἑαυτοῦ κι ἐσεῖς  δεσμοφυλάκοι! Ὦ, πῶς φυλάγουμε τὸν τρόμο  τῆς γύμνιας μας, τὸν τρόμο ὁ ἕνας τ’ ἀλλουνοῦ τὸν μυστικό! Μὲς στὴν κρεβατοκάμαρα, ἕνα μπουντρούμι ἕκαστος ἀποκρύπτουμε, καὶ μέσα του γιὰ μάρτυρες συρμάτινους ἐμᾶς. Δεῖτε τους καὶ συμπόνοια νιῶστε, αὐτοὺς ποὺ ἤμασταν  καὶ θά ᾽μαστε ξανά. Συμπόνοια, ἀδέρφια μου! Μιὰ μέρα ἐμεῖς θὰ λείπουμε, καὶ μόνους θὰ τοὺς βροῦν. Πρώτη δημοσίευση στο περιοδικό Εντευκτήριο , τεύχος 122, Απρίλιος 2021. Από την αδημοσίευτη συλλογή ποιημάτων Ἡ ἐλάχιστη πόλη , Ἀντώνης Μπαλασό

  Περιοδικό Culture Book. Η εικόνα ως λυρικός τρόπος στην στοχαστική ποίηση του Μπαλασόπουλου - Κριτική από τον Δήμο Χλωπτσιούδη   Κριτική - Παρουσίαση     Τρίτη, 28 Σεπτεμβρίου 2021     0 Σχόλια Η ποιητική συλλογή του Αντώνη Μπαλασόπουλου, « λευκό στο λευκό » ( ενύπνιο , 2021), έρχεται να μας θυμίσει τη φιλοσοφική συνείδηση της ποίησης, σε μια εποχή που διαρκώς μεταβάλλεται παρασέρνοντας μορφές και σχέσεις. Από τότε που ο Σωκράτης κι ο Πλάτων εξόρισαν τους ποιητές από την ιδανική Πολιτεία, η δυτική σκέψη επέμεινε σε μια αυστηρή οριοθέτηση μεταξύ φιλοσοφίας και ποίησης. Ο William Marx ([2015] 2018:35-42) συνδέει την "εξορία" των ποιητών από την πλατωνική Πολιτεία τόσο με την αλλαγή του πολιτικού καθεστώτος όσο και με τη "μάχη" για το ποιος κατέχει την αλήθεια: ο φιλόσοφος ή ο ποιητής; Η ποίηση διέθετε μια δύναμη πολιτική και ταυτόχρονα μια εκπαιδευτική αρετή. Ο Αριστοτέλης έβρισκε ομοιότητες μεταξύ ποίησης και ηθικής. Θεωρούσε, για παράδειγμα, ότι οι τραγικές ανατρο

  Η ΦΩΝΗ* * Το διήγημα προδημοσιεύτηκε στο περιοδικό Δε/κατα , τεύχος για την Απώλεια, και περιλαμβάνεται στον τόμο "Ο κύβος και άλλες ιστορίες", εκδ. 24 Γράμματα.   Ήταν Τρίτη, 19 Απριλίου όταν ο Σωτήρης Πέτρου έχασε τη φωνή του. Από μόνο του, το περιστατικό δεν ήταν κάτι εξαιρετικό. Πολλοί χάνουν τη φωνή τους στον κόσμο, απλά δεν είναι κάτι για το οποίο ακούμε συχνά. Κάποιοι λόγω κατατονίας· άλλοι λόγω κακώσεων στον εγκέφαλο, που προκαλούν αφασία, για παράδειγμα μετά από ένα άσχημο αυτοκινητιστικό· άλλοι από καρκίνο στον εγκέφαλο (και πιστέψτε με, η απώλεια ομιλίας είναι το μικρότερο από τα προβλήματά τους)· άλλοι πάλι, από εγκεφαλικό ή άνοια· κι άλλοι επειδή υποβάλλονται σε τραχειοστομία, λόγω καρκίνου στον λάρυγγα, συνήθως. Και ως γνωστό, κάποιοι από αυτούς την ανακτούν, κάποιοι πεθαίνουν πολύ σύντομα, οπότε δεν τίθεται καν θέμα, και κάποιοι την αναπληρώνουν με τεχνητά μέσα, όπως οι προσθετικές βαλβίδες φώνησης που βάζουν βαθιά στο στόμα όσοι έχουν υποστεί λαρυγγεκτομή, τ

  Γραμμές/ Ορίζοντας, εφημερίδα Χαραυγή . Αντώνης Μπαλασόπουλος  Το βιβλίο των πλασμάτων  Εκδόσεις  Σαιξπηρικόν,  2021 Με σχέδια των Christian W. Betrtram και Χριστόφορου Μπαλασόπουλου και μια εικαστική λεπτομέρεια του Francis Bacon   Το σαλιγκάρι Αρχαίος μάρτυρας υπομονετικός κηπουρός ενσώματη μεταφορά παραπληγικός άγγελος ερμητική σφραγίδα έρπων μεταφραστής κινούμενος οίκος παραπαίουσα Κιβωτός διαλεκτικός ιστός. Σίγμα η απαρχή της στροφής άλφα η περιέχουσα εστία λάμδα το κολλώδες ίχνος ιώτα η ερμηνευτική κεραία γάμμα ο κόμβος της δυσκολίας κάπα η βραδεία επιμονή ρω η αέναη κύλιση: δίδαξέ με γραφή, σαλιγκάρι· δίδαξέ με σιωπή.   Ο μπάρπας- λύκος   Έπαιζε μπεγλέρι, μες στον καφενέ Γνώριμος σε όλους, τον κερνάν κρασί Ήπιε δυο κανάτες, ήπιε κι άλλη μια Μέθυσε ο λύκος, γλίστρησ’ ο φτωχός Χιόνι παγωμένο, τα Λατινικά Lapsus γλώσσας λύκε, lupus γλώσσα est. Πιάστηκε σακάτης, ήρθαν κυνηγοί Χάθηκε η ρώμη, η Συντακτική Γδάραν το τομάρι, γιοι του εισαγγελείς Πρόδωσαν τον λύκο, όλοι τρεις φορές. [Μ